Poetry

RENATA


older other poems newer

7 april 2019

przypominajka

Pamiętam Cię dobrze kochana 
nie miałąś szczęścia w życiu 
ani do facetów urodziłaś się już 
stara i brzydka choć z królewskim 
nazwiskiem mogłaś rządzić tylko
pustymi garnkami ładniejszym 
od siebie mężem miglancem
i piątką dzieci jak kwoka kurczakami
w zagrodzie pełnej ostu

Pamiętasz chodzłam za Tobą jak sierotka
Marysia słuchając opowieści z krypty
ciężkie życie miałaś usłane ostem i łzami 
nie dali ci ciepła więc Ty też nie przytulałaś 
i cały wasz świat był ciemny 
im bardziej się starzejesz tym bardziej 
odmawiasz różaniec na klęczkach
jakby był skrzydłami do nieba 

pamiętam jak się modliłaś 
od powietrza głodu ognia i wojny
pieniądze rozpływały ci się w rękach
a głód zaglądał w oczy od dziecka 
i z głodu umarłaś przeniesiona 
gdzieś w światy równoległe
pamiętam płakałam za tobą

z litości z żalu z miłości 
nad Twoją niedolą 
klątwą przekleństwem

nad tobą babciu






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1