Poetry

pada deszcz
stukot lekki o parapet
odpływam zamieniony w słuch

po szybie jak łzy spływają marzenia
nie ma mnie i ciebie mi nie potrzeba

w futerale kurz kilka strun
grałem nikt nie słuchał
kartki kilka fotografii

w kałużach zanurzony nie mam dokąd pójść
usnę dziś w betonowym bunkrze