Poetry

herbata już zimna
smakuje spaloną ziemią

dotykam ciepła dłoni
wpatrzony w ciebie

zagryzam wargi
co czeka nas jeszcze
deszcz złych chwil
przenika dreszczem

jak przetrwać czas iluzji
kłamstwa kaleczą cierniem

rysuję cieniem kontur
serca jak zegary biją lub przestają
drzewem stoją w miejscu