Poetry

nie mam domu
nie mam posłania
jeśli coś znajdziesz 
daj znać
 
zagubiony jak cały ten świat
w którym istnieję i  się błąkam
 
szukam drogi nie obcy stres
chłód mnie ożywia 
głód ściska od środka to boli
 
mieszkam na ulicy szary beton
w pudełkach mój dom
śmietnik stołuje mnie 
czasami są smakołyki  stare frykasy
 
szukam pracy  nikt nie chce złodzieja
poznałem kolegów 
kiedy widzą mnie odwracają twarz
ich żony tłuste krowy się śmieją 
jak im dobrze 
mówią stary załóż koszulę