Poetry

kocham dzień
gdy słońce dotyka palcami horyzontu
zbyt ociężałe by wznieść się wysoko

budzą się troski
budzą się nadzieje
w to wierzę

nadchodzę z nowymi myślami
kilka pomysłów przelewa się przez komórki szare
w głowie jakby jaśniej
nie odkładam nic na później

budzą się troski
budzą się nadzieje
w to wierzę

ten dzień jest inny niż co dzień
dotykam ustami krawędzi twych ust
zbudź nowy dzień niech trwa
my popędzimy przed siebie jak konie

budzą się troski
budzą się nadzieje
ja w to wierzę