Poetry

violetta


older other poems newer

13 february 2016

W parku

 
 
 
 
kładę się na srebrnych perłach, musi być im ciepło,
a rzeźbom zimno, jednocześnie pięknie. 

(całe te gadki o bieganiu, 
posiedź tu romantyku). 

oparta o piersi mruczę z zadowoloniem, 
niedługo będę nosiła margerytki za uszami.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1