Poetry

zabieram ci ślinę i zapach, płytkim ciosem w potylicę
 dłutem przez znamiona i deski
 
wiesz, zawsze chciałem poczuć tę małą wilgoć, strzępki
nie pozwalałaś. no już, przestań się szarpać
gwiazdy puchną od nadmiaru ziemi
 wypluń, gdy staną się zupełnie kwaśne
-szepczę. wiem, że nie słyszysz
 
przybijmy łopatą, do dna, może trzeba udeptać?
cholera, złoto wypada jej spod żeber
drążmy, póki psy nie poczuły fermentu! 
 
coś się wylewa, pewnie rosa. zetrzyj rękawem
pomódlmy się
niech będzie pożywką dla błota i paproci, fałdą piasku
niech więdnie
 
rzeźba się nie udała- pospiesznie doklejone 
wytłumaczenie. musieliśmy zatrzeć ślady
 
co zrobić z resztą plastiku?