Poetry

Teresa Tomys


older other poems newer

30 january 2016

skąd o tym wiedzą


 
 
wreszcie sen który nie boli
uspokoił
dał do myślenia
mówią
że taki był mi potrzebny
 
 
zupełnie niespodziewane
przeżyłam spotkanie
najpiękniejsze pewnie jedyne
 
w blasku słońca
on uśmiechnięty cały w bieli
wyciągnął ramiona w moją stronę
i utulił jak najukochańsze dziecko
 
 
jego radość i papieski blask
są teraz tylko moje
 
I.2016
 
 
 







Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1