Poetry

Marek Gajowniczek


older other poems newer

30 december 2012

Bal kulawych

Jeszcze strzelą. Jeszcze zagra im muzyka.
Grożą celą. Jeszcze nikt ich nie dotyka,
ale stroją instrumenty. Sprzęt szykują.
Bal ostatni. Garnitury nie pasują.

Przytyło się po bigosie. Potem schudło.
Było różnie, było śmiesznie, lecz nie nudno
i nieraz się pan wodzirej na tym łapał,
że sztywniaka trudno jest nauczyć rapa.

Stare maski już się mocno opatrzyły.
Na babiniec zgromadzony braknie siły.
Dla idoli padło bardzo mało goli.
Po unikach w plecach strzyka, głowa boli.

Bal ostatni. Może już ostatni wystrzał.
Chcą dać dyla, lecz zabrania Dyl Sowizdrzał.
Trzeba kręcić. Wyjścia nie ma. Bal kulawych.
Już nie takich poświęcono tu dla sprawy.

Na rachunki przyjdzie pora. Jest zadatek.
Poczekają tak jak inni na zapłatę,
a guziki trzeba rozpiąć - cisną szyje.
Bal ostatni. Wypić trzeba. Raz się żyje.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1