Marek Gajowniczek, 3 january 2023
Dobry, Cierpiący, Kochany!
Żegnany z ogromnym smutkiem.
Pierścień już został złamany.
Podziękowania są krótkie.
.
Bóg Zapłać! – musi wystarczyć
z samego serca płynące.
Zechciej nam Ojcze wybaczyć
obawy nas nachodzące.
.
Wszystkiego, co czują ludzie
nie zmieści podziękowanie.
Zabierz wspólnoty współczucie.
Modlitwę i pamiętanie.
* * *
Czy to aby już się stało?
Na szczycie biskup ubrany na biało
leżący u stóp krzyża?
Czy czas ten się tylko zbliża?
Requiem mszalna przy ołtarzach
to ciąg dalszy komentarza
Ojca Seniora Ratzingera,
przypomniany, gdy umierał:
« Trzecia cześć tajemnicy odnosi się do słów Matki Bożej: "Jeżeli nie, [Rosja] rozszerzy swoje biedne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Dobrzy będą męczeni a Ojciec Święty będzie miał wiele do cierpienia, różne narody zginą"
Marek Gajowniczek, 27 december 2022
W wirtualnej czasoprzestrzeni,
gdzie się szukają bratnie dusze,
w jasności za krainą cieni
ponownie ciebie spotkać muszę.
.
Podświadomie pierwsze spojrzenie
odszuka znaki w niepamięci.
Bezczas umożliwi zbliżenie
i znowu nie będziemy Święci.
.
Minęło Boże Narodzenie,
ale ta pewność w nas została,
że nasza miłość i spełnienie
z nadzieją będzie powracała.
.
Od dziś już czekam Wielkanocy
i wielu dni Nowego Roku.
Wciąż nadzieję Bożej Pomocy
na zakrętach mam na widoku.
.
Nie chciała pomóc medycyna
i Da Vinci - cyber roboty.
Życie się kończy i zaczyna!
Wciąż jestem przekonany o tym.
Marek Gajowniczek, 25 december 2022
Świętujemy jak przystoi.
Przy stole są sami swoi,
a że samych swoich mniej -
siadaj z nami! Śpiewać chciej!
.
O trudnym pasterzowaniu...
O nadziei i czekaniu.
O spełnieniu - niespełnionych
dni jeszcze niepoliczonych,
a rozwlekanych w kryzysie
wojny, która obok tli się.
.
Kolędujemy - śpiewamy.
Cieszmy się z tego, co mamy!
Życie - jakie by nie było,
przeżyć trzeba święcąc miłość!
.
Radość światłem spływa z nieba
nie na głowy próżnych debat,
lecz na nasze sny, marzenia
w czas Bożego Narodzenia
w owczarni małej stajence.
W niej radości jest najwięcej
i najgłębsze są nadzieje...
.
Bóg się rodzi! Moc truchleje!
Marek Gajowniczek, 23 december 2022
Idą chłopy do szopy.
Niosą prośby swoje,
by na wschodzie Europy
zamilkły już boje.
.
Biały obrus jest na stepie.
Niebem gwiazda leci.
Gloryja ... pieśń się telepie -
własna i naprzeciw.
.
Nie ma dumka swego domu.
Na słomie i sianie
zrodziło ją wśród szwadronu
czekanie - czuwanie.
.
Czasem gwizdnie ślepa kula,
westchnie haubica.
Wiatr w okopie przestał hulać.
Cisza Świąt zachwyca.
.
Pobłogosław Boże Dziecię
ludzkie niepokoje.
Ucisz wichry i zamiecie.
Obdarz nas pokojem!
Marek Gajowniczek, 19 december 2022
W Adwent męska gwardia stara
spędza w kuchni czas przy garach.
Bez walki przejmuje tron
spécialité de la maison.
Od lat przecież nam wiadomo -
czy za słodko? Czy za słono?
Kto gotuje, ten próbuje!
Bukiet zapachów wyczuje,
pamiętany po wsze czasy.
Uśmiechem stonuje kwasy
i odbierze już przy stole
podziw za swą ważną rolę
kuchennego Pana Domu,
wiedząc, co smakuje komu.
Marek Gajowniczek, 17 december 2022
Patrząc na śniegową chmurę
chłodny wierszyk skrobię piórem,
jak przedtem zgarniałem z szyby
resztki lodowej pokrywy.
.
Nadal jeszcze jestem w stanie
znieść z odśnieżaniem zmaganie
i wysiłek z wychłodzenia.
Zwyczajów swoich nie zmieniam.
.
Wbrew badaniom i diagnozie
przy zawiei i na mrozie
resztki swoich dni testuję
na ile zdrowym się czuję...
.
Nie trzymam się pańskich klamek,
póki nie zamarznie zamek
i nie będzie nazbyt ślisko.
Trzymam się... a Święta blisko!
.
Bezsenność odsypiam w dzień.
Zanim pamięć zeszkli szreń
i ostudzi chłód arktyczny
w cień odsuwam "stan krytyczny"!
.
W świetle adwentowej świecy -
zapisy, terminy, "plecy"
zapomnienia kryje mrok.
Mija tydzień... miesiąc... rok?
Marek Gajowniczek, 14 december 2022
Nie był zbyt wielkim kłopotem
ten kociak w żołnierskim plecaku.
on jeden został poza miotem,
gdy podmuch wyrzucił go z krzaków.
.
Przygarnął go erkaemista
przytulił i uspokoił,
a kotek do oddziału przystał.
Wystrzałów już się nie boi.
.
Śledzi pociski smugowe
zza pleców, z futra kołnierza.
Na kark się kładzie - za głowę.
Ma już swojego żołnierza!
.
A dobro - dobrem odpłaca.
Wierzą w to mocno żołnierze.
Pozwoli razem powracać
i przed nieszczęściem ustrzeże!
.
"Z kociej sierści się wyrwało
ocalone w poniewierce
i za wojskiem poleciało
wdzięczne mu kociaka serce!"
Marek Gajowniczek, 11 december 2022
Zasypało nas na biało.
Rankiem z nieba spadło.
Do wieczora nie stopniało.
Jaśniało i zbladło.
.
Opuściły śnieżne pługi
nosy na ulice,
a za nimi korek długi
grzał aut chłodnice.
.
Spaliny jezdnie zmieniły
w błoto pośniegowe
i na stłuczkach zarobiły
pomoce drogowe.
.
Niejednego dziś zaboli
brak opon zimowych,
gdy przysolić mu pozwoli
cennik mandatowy.
.
Ostrożność zimą wymusza
kodeksowa zmiana.
Próbuj... a nuż - "na Janusza",
albo "na bałwana"!
.
Marek Gajowniczek, 11 december 2022
Chciała wojna przezimować,
ale nie ma gdzie się schować,
bo step dookoła goły -
mgłą pokryty, a sokoły
dronów ptactwo tracą z oczu.
Nielot, kiedy zamróz poczuł,
śpi w popiołach na południu.
Szczur szybko, jak zwykle w grudniu
do swych ziemnych nor umyka.
Logistyka się potyka
w głębokich zaspach na torach.
O rozejmie myśleć pora,
ale na rozgrzanych tyłach
zgoda znów się nie przebiła
uparta i poradziecka.
Grzeje tyłki na zapieckach,
a na stepie, na pociskach
przygasają już ogniska
z braku krzaków i igliwia.
Szron na szkłach obraz wykrzywia.
Pies z podkulonym ogonem
przemyka na drugą stronę,
ciągnąc w pysku onuc szmaty.
Zawodzą koordynaty.
Spirytusu chcą sołdaty!
Jeden stakan - nic poza tym,
może pomóc znów wojować.
...
Chciała wojna przezimować...
Marek Gajowniczek, 10 december 2022
Ćwierćfinały... półfinały
pokazują - świat jest mały!
Widzimy, że momentami
mieści się między bramkami,
do których potężne strzały
wszystkich z siedzeń podrywały
i rozlegał się narodów
wrzask radości lub zawodu.
.
Ciężka walka jest prawdziwa,
a w entuzjazmu porywach
jest jak wojna hybrydowa -
brutalna i niesportowa,
jaka w ludzkiej śpi naturze,
po to, żeby walczyć dłużej
i wynikiem złym nie kończyć!
Bój nas dzieli - w końcu łączy?
.
A gdzieś - na Olimpie bogów,
obok, na zwycięskim progu
politycy i stratedzy
utrzymują świat w niewiedzy
o prawdziwych zagrożeniach
w przypadku zezwierzęcenia
napadu oraz obrony,
jakiego w latach minionych
człowiek wśrod największej dziczy
nie doświadczył... nie przećwiczył.
Nie znał skali, a co gorzej -
przewidzieć skutków nie może!