Poetry

Istar


older other poems newer

6 november 2013

błękit

wojna, giną ludzie
matki umierają z rozpaczy
czy to możliwe udławić się żalem

dzieci rosną
dlatego nie widuję żadnych
niebo
cóż niebu zarzucić

niewzruszenie






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1