Poetry

Istar


older other poems newer

11 december 2013

wilia

Bóg się rodzi i dzieciak Jadźki od Wichraków
jednemu i drugiemu sianem żłób posłano,
w noc cichą przed bydłem świadczą narodzin

ile w człowieku na ten czas radości, wiary
pogodzenia z czym nie da się zaradzić siłą
a ona tam w stajni lży małemu nucąc
kołysankę w myśl o Bożym Narodzeniu

noc gaśnie, świta, ludziom czas się wydać
kto uzna szczęście większe jak tragedia
niech stanie się cud jako stał się jeden






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1