Poezja

Bóg się rodzi i dzieciak Jadźki od Wichraków
jednemu i drugiemu sianem żłób posłano,
w noc cichą przed bydłem świadczą narodzin

ile w człowieku na ten czas radości, wiary
pogodzenia z czym nie da się zaradzić siłą
a ona tam w stajni lży małemu nucąc
kołysankę w myśl o Bożym Narodzeniu

noc gaśnie, świta, ludziom czas się wydać
kto uzna szczęście większe jak tragedia
niech stanie się cud jako stał się jeden