21 december 2013
tytuł nie ma żadnej wartości dla tego wiersza
wszystko będzie jak dawniej. i chłód,
a śnieg tylko w bajce, miód na stole
z utopioną łyżką.
nikt nie płacze tylko my dzieci
poustawiane pod ścianą jak
drwa na opał
oczy ma otwarte jak okna
żeby mogła wyjrzeć
wracaj do domu na obiad
szkoda, bo może myśli, że to już
a nieba nie ma