Poezja

wszystko będzie jak dawniej. i chłód,
a śnieg tylko w bajce, miód na stole
z utopioną łyżką. 

nikt nie płacze tylko my dzieci
poustawiane pod ścianą jak
drwa na opał

oczy ma otwarte jak okna
żeby mogła wyjrzeć
wracaj do domu na obiad

szkoda, bo może myśli, że to już
a nieba nie ma