Poetry

niebo rozjuszone
a nie słychać jak wyje
kły szczerzy 
musi być cicho 
leżę wpół martwa, skorupa pęka
chcę wrócić do was
Boże jak tu cicho

nic nie wiem o podróżach
nigdzie dotąd nie byłam 
stąd wiem że nie wrócę

nikt na mnie nie czeka
to ja zawsze czekałam
tylko w różnych miejscach
trzeba było krzyczeć
a nie się upijać

cicho

Boże, jak tu cicho
drzewa kłamią 
że je dusze karmią

a nikogo nie ma
imion nie pamiętam