Poezja

Istar


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

29 marca 2015

do wszystkich którzy myślą że nie umarłam

niebo rozjuszone
a nie słychać jak wyje
kły szczerzy 
musi być cicho 
leżę wpół martwa, skorupa pęka
chcę wrócić do was
Boże jak tu cicho

nic nie wiem o podróżach
nigdzie dotąd nie byłam 
stąd wiem że nie wrócę

nikt na mnie nie czeka
to ja zawsze czekałam
tylko w różnych miejscach
trzeba było krzyczeć
a nie się upijać

cicho

Boże, jak tu cicho
drzewa kłamią 
że je dusze karmią

a nikogo nie ma
imion nie pamiętam






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1