Poetry

bosski_diabel


older other poems newer

13 march 2014

Rozbudzić uśpiony księżyc

 
jestem lustrem na ścianie patrzę na odbicia
zatrzymane  w kadrze przemijają z wiatrem
zamilczeniem ze środka odbiło się wczoraj połknięta 
 
cisza usypia usta jestem czysty nawet przezro
lunatycznie drepczę po ciemku w kierunku jej dłoni
ścieżką wysypaną zielonym liściem jaśminu tylko
 
boję się bialej kartki papieru przez którą prześwieca
zapomnienie szukam punktów wspólnej grawitacji
na osi wyobrażeń wyznaczając granice uczuć teraz
 
nie potrzebuję ciebie poczekam aż zatęsknisz
 






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1