Poetry

sam53


older other poems newer

23 january 2016

ech zimo

ślady już dawno śnieg zasypał 
pod białym puchem szara przeszłość 
i czas jak tramwaj się zatrzymał 
na chwilę która już niewieczną 

nogi stanęły gdzieś wpół kroku 
wiatr je z czułością w mróz owinął 
i chłodem zmierzył dziwny spokój 
pamięć stawała się niczyją 

niemoc szarpnęła strunę w głosie 
dreszcz falą zimna utknął w skroniach 
ziąb iskrzył z wierzchu i od spodu 
przytul mnie do swojego łona






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1