sam53, 28 december 2025
Ze słów niejedno mi się śniło
dwa najpiękniejsze ciągle we śnie
gdy mówisz kocham słyszę miłość
i choć tak późno - dla nas wcześnie
na pocałunki które łączą
gdy warga z wargą chce się spotkać
słowa do siebie lgną - czy zdążą
tym najwłaściwszym choć raz zostać
ze wszystkich jedno mi się śniło
dwa najpiękniejsze ciągle we śnie
gdy mówisz kocham słyszę miłość
i chociaż późno - dla nas wcześnie
na słowo które cieszy jeszcze
gdy słońcem wita nas poranek
kiedy pragnienie siebie w szepcie
rodzi cudowne zakochanie
niejedno słowo mi się śniło
dwa najpiękniejsze ciągle we śnie
gdy mówisz kocham słyszę miłość
i choć tak późno - dla nas wcześnie
sam53, 28 december 2025
czasem o sobie przypomina
nawet gdy ginie w szarym tłumie
czasem się kończy nim zaczyna
chociaż czy każdy to zrozumie
że trzeba dla niej skoczyć w ogień
albo wejść tam gdzie wejść nie warto
zgubić niejedną prostą drogę
i zgasić światło - dawno zgasło
dać jej coś z siebie ofiarować
ale broń Boże nic na przekór
ostatnią w pierwszą zmienić - zobacz
jak wypiękniała w moim wierszu
sam53, 26 december 2025
i znów dzień przeszedł jak kot za piec
spełniony księżyc szarpie chmury
gwiazdy śpiewają noc niebawem
sen też się zjawi - nie wiem który
.
dawno nie było z aniołami
chociaż ostatnich nie pamiętam
lubię śnić razem kiedy sami
jesteśmy z sobą całe święta
.
kiedy z choinki tak jak z lustra
spływa twój słodki pocałunek
i piękne słowa masz na ustach
piękniejszych nie ma
powiesz później
sam53, 24 december 2025
wychodzą z siebie przed świętami
w owczym pędzie na przepych błysk
zachwyt nad górnym C w in excelsis deo
zasypiają na pasterkach
by trzeciego dnia dostrzec nieruchomą biedronkę
w przyokiennym karniszu
wygaszoną lampkę pośród setek
świecidełek na choince
resztki zimnych nóżek na mojej świątecznej koszuli
jak zwyczajne pszczoły
którym zmieniono zimowy zapas miodu
na dwa kilogramy cukru
sam53, 21 december 2025
codziennie kładłbym światło na płótno
zdejmował cień
bawił się barwami magią kolorów
subtelnie delikatnie plama przy plamie
namalowałbym twoje piersi
oddychaj oddychaj
miarowo tak jak oddycha morze
fala która dobija do brzegu
rozpryskuje się - ujarzmiona odpływa
słyszę ten szmer gotującej się piany w sinusoidalnej ciszy
kołyszące dźwięki
oddychaj oddychaj
gdybym umiał malować
zamieniłbym szept wyobraźni w krzyk
sam53, 20 december 2025
nie dziwi że przychodzisz do mnie
z zziębniętym słońcem
lubię gdy rozwijasz dzień z obłoków
częstujesz opowieściami z mchu i paproci
gdy dzielimy się zaokienną mgłą
dojrzewającą w porannym powietrzu
wiesz że słowa rozpłyną się w westchnieniach
ślad ust zastygnie na brzegu filiżanki
może tylko nadzieja zostanie w ramionach
jak miłość z zziębniętym słońcem za pazuchą
sam53, 19 december 2025
znów zagubiłem się wieczorem
pośród ciemności ulic miasta
szarpiąc się z nocą jak z potworem
który w majakach mgłą obrasta
sycąc wilgocią sen kamienic
liszajem wiatru chłód opędza
mierząc się z lękiem w nadprzestrzeni
która potrafi w czasie skręcać
ostatnią iskrą z głębi źrenic
zaznaczam ślad w nieskończoności
wyrywam ciemność z wszystkich czerni
czyniąc świat innym lepszym prostszym
bez mgieł za oknem z pierwszą zorzą
z wiosną chociażby w październiku
z bożą miłością co tam bożą
z twoim pocałuj kochaj przytul
sam53, 18 december 2025
miło że proponujesz kawę herbatę spacer
pytasz o samopoczucie o zdrowie
uśmiechasz się bez powodu
zdejmując mi zmarszczkę z czoła
świat nabiera kolorów
ja przy tobie apetytu na życie
wiosna jak nic
patrz nawet motyl przeleciał ot tak sobie
zdziwiony że można nie rozglądać się na boki
ptaki kąpią się beztrosko w kałużach
słowa które jeszcze wczoraj przymarzały do gałęzi
dziś zmierzają donikąd
a te ciepłolubne tak łatwo rzucane na wiatr
przysiadły z zazdrości na ławce
jak nasze cienie stęsknione siebie spokoju i ciszy
wiesz że zakwitły krokusy
pachną jak twoje usta
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade