Poetry

sam53


older other poems newer

6 january 2012

wiem że mi nie uwierzysz








słucham cię kształtem wyciągniętej dłoni
brzmieniem dotyku który zgarnia słowa
a gdy muzyka wychodzi spod palców
słucham cię ciałem i daję się porwać

na drobne części których nikt nie sklei
na nitki zwoje pozbawione barwy
a wtedy możesz bez końca mnie poić
choć pewnie łatwiej byłoby nakarmić

gdy połą płaszcza okrywam natchnienie
a słowa Brailem łaskoczą opuszki
słucham cię zawsze chociaż nigdy nie wiem
czyś głosem wiedźmy księżniczki czy wróżki







Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1