Poetry

W wietrzny dzień przebite krwią ręce

Gdzieś niedaleko mała mogiła
wśród krzyży

Drzewa szumiące tak jak gdyby nigdy nic
a one przecież widzą tak mało!

Wokoło mnie wietrzny dzień
gdzie wszystko jednak normalne ale jakby inne

Nawet krzyż ma swój cień!