Poetry

tam gdzie kryją się strachy
warstwa po warstwie
układasz wilgoć w pożądanie
pragniesz
jak samobójca który umiera co noc
bojąc się czasu

kolacja w samotności to udręka
a przecież
nie musi tak być
kiedy przemówią dłonie
śniadanie może być naprawdę smaczne

jesteś kobietą
uwierz
nigdy się nie skończysz
bo tylko talerz
można wylizać do sucha