Poetry

Misiek


older other poems newer

1 november 2019

Pierwszy listopada II

W milczeniu toczymy rozmowy

w dzień zimny listopadowy
tylko szum drzew na cmentarzu
przerywa przejmującą ciszę

w myślach za dusze odmawiamy
ciepłe dziękczynne modlitwy

litanie do wielkiej Bożej Miłości
uczyniwszy na piersi znak krzyża

płoną niezliczone znicze i lampiony
rozpraszają mroki ciemności
jeszcze własne kroki nieraz usłyszę

czy to nowa wędrówka się zbliża
i spakować przeszłość już czas

porudział znów trawnik zielony
a głowa siwymi włosami
nie od dziś przecież cała jest pokryta

piszę w ten dzień słowami
które dobry anioł przeczyta
zapisze w księdze wiecznej pamięci

zostaną na zawsze pośród nas
w sercu duszy albo barwnym witrażu

nasi wszyscy święci






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1