Poetry

zasłony odsłoniły kobiece łąki
oko
łagodne kryształowe pole
do widzenia nakrzyczenia dania lania przyrodzie
przez siostrę bratu
bury czułej chorej
przez dziecko za zbytnią nieświadomość matce
za beztroskę odchodzącej z burzą
seledynowe oko
kłębiące się niebo, na brzuchu głowa
na piersi głowa ciężka marzy pierś ciężka głowa siostry
ciężarna kobieta
umierająca kobieta
nędzny wyrzutek na takim kwiecie się zawiesza
jak małpka i tonie
w oku
smakując ustami usta powoli
jakby się obierało ziemniaka w zamyślemiu
na skrawku skóry bogini składać nędzne odpadki
członek usta krew
różnie się nazywał ten rozczłonkowany młody mężczyzna
zraszanie winnic i pól
powrót rzeki w sad
w oko mądre w trójkącie
w dom rodzinny
w dom własny
w łzy
pierwsza i ostatnia sensowna rozmowa
foto-elektrony nowej świadomości