Tomek i Agatka, 18 kwietnia 2021
wędrujemy przez las,
trzymając się za ręce -
jestem po twojej prawej stronie,
zaciskasz moje palce tak mocno,
że czuję jak przez ciało przepływa prąd.
jest mi z tym uczuciem niezwykle dobrze,
słyszę w głowie rytm naszych serc,
pulsuje w nas krew, obydwoje kochamy to życie,
oddychamy (... więcej)
Istar, 15 kwietnia 2021
pomyliłam dni, z godzin wybrałam tylko minuty, zupełnie zapomniałam o sekundach
miesiące, lata - nie pamiętam by istniało coś ponad chwilę.
z jej upływem rozpoznaję funkcje ciała, nie licząc że coś minie, skoro siedzi we mnie
od dawna. kiedyś mogłam użyczać woli przetrwania, co (... więcej)
Istar, 13 kwietnia 2021
na końcu każdej sztuki następuje moment ciszy.
ten, w którym czekamy na oklaski. chwila, w której
większość schodzi ze sceny, dla nas jest ciągłym
trwaniem w roli. tak spełniamy twoją opowieść,
bo nasza jest nie do spełnienia. trwa, lecz kiedy nie
przetrwa, tylko tu będziemy.
wracać (... więcej)
samoA, 11 kwietnia 2021
na granicy wschodniej
wyrosły tulipany
czas kwitnienia czerwienią
zaplanowano na maj
blisko coraz bliżej
stukot kamaszy
hej chłopcy
na scenę wkracza żeleński boy!
smokjerzy, 9 kwietnia 2021
pies ma pchły
ziemia ludzi
jeśli tylko, 31 marca 2021
co wiemy o ludziach którzy żyli
ot jak kamienie przy drodze
mierzyli przestwór miarą płuc
wysysali tylko ziemię pod stopami
by później wtopić się i oddać
dziękowali bogu i historii
najprostszą nieświadomością
fizyczne i chemicznie tacy sami
a obcy nam bardziej niż ziarnka piasku
(... więcej)
Wiadomsky, 29 marca 2021
W starych, dobrych czasach kobiety wabiły mężczyzn zachęcając ich tym do polowania na siebie. Dziś się po prostu sprzedają.
Kto da więcej? Jest popyt, więc jest i podaż.
Życie jest dziwką, więc to wszystko tylko kwestia ceny.
blue eye, 26 marca 2021
w ciszę wsłuchana z rana zbieram myśli
może kiedyś głośna cisza się przyśni
czasem cisza zabiera nam hałas
by zbudować z niego własny szałas
ukryć się w nim i pomarzyć
aby coś mogło się zdarzyć
ciszej
Istar, 26 marca 2021
właśnie przeżywam osobiste misterium kiedy wchodzi kobieta
z dziwnie prześwitującą ręką, dopiero kiedy upada
widzę, że to chusta przepełniona oddechem.
zasłonili jej usta, którymi wydobywa żal za to,
że jeszcze nie czas, choć dziecko kwili, aż rozpiera ją ten płacz od wewnątrz
(... więcej)
jeśli tylko, 23 marca 2021
Z okruchów, które mi się dostają, odruchowo składam pucla. Może to ja tak mam, a może to właściwość bardziej ogólnoczłowiecza. Świadomie wyłączam, nieświadomie włączam. A to kalejdoskop..
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.