Poezja

I
ALEF


jest krzyż jak matka
Alef moja krew i otwarte usta
jak twoje tchnienie Madre
nie znasz już prawdziwego imienia a
przenosisz moje ciało piąty rok
bez słowa bez
wiednie
teraz jestem w bramie ale zabrano mi
ślad zapis jest niejasny Bóg stworzył
dzień pierwszy nagle zakrył
wszystko