Poezja

Żadna z tajemnic ukrytych w słowie
nic mi nowego o mnie nie powie

i nuta żadna, co dźwięczy w pieśni,
snów moich głębiej niż sen nie prześni.

Plączą się kroki, myśli z myślami,
a ja tak mało wciąż sobie znany.

W ciszy, w ciemności zamkniętych powiek
może się sobie pełniej opowiem...

Krwi czuję tętno i oddech słyszę.
Milknę. Głęboko zapadam w ciszę.