Poezja

Alex Brawn Windrealm


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

7 kwietnia 2012

Ears with No Itch

'Why am I so sad? '
Those words are subtly said.
They leave my lungs in their breath, 
Crying while they carry themselves
Through darkness—a desert defining
Hopelessness. Alone now, not a legend.

No husbands for them, 
They drown in the ocean
Of loud waters and quiet deaths, 
Their condition reflects my life.
I refract this such damaging truth.
For shame, they die in vain. Sad I remain.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1