Poezja

ogarniam 
jak co dzień
ciszę 
zamykam

niezapamiętany kolor
okrywa miękko 
by potem wylać się
poza brzeg
niosąc martwe zakrętki
butelek pełnych treści 

przeczytane listy 
bez sensownych odpowiedzi
na dnie

wraki kaleczą stopy
bolą oczy niewidome