Poezja

zasłona rozdarła się na dwoje
stalowym zgrzytem
odsłaniając oślepiające wnętrze
wypalone do czerwoności
płomieniem zaufania

wykonała się obietnica
poznana przebaczeniem

dopełnił się tragizm
w człowieku
całą gębą w new age

cela więzienna
zgodziła się być ziemią obiecaną
nadgarstki wrosły
w okowy nierozerwalne

bezwolnie wybierają zniewolenie
z obawy przed za szerokim światem
zobojętniają lizaniem wycie

bezradni bogowie teraźniejszości