Poezja

Misiek, 3 lutego 2021

Retrospekcja

mojej M...

Dwa kwiaty razem z czterema
uschły chore na tęsknotę
wodą życia nienapojone

może jeszcze głos z nieba usłyszę
i zapiszę choć jedną stronę
by uwiecznić jedyne serce złote

parapet klejony wspomnieniami
ościeżnice malowane wierszami
zamiast szyb pamięci klisze

moje okno na świat
który los nam skradł
dlatego dzisiaj nic już nie ma

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 2 lutego 2021

Na przekór

Klimat Ziemi jest zepsuty,
Przez to zima przyszła w lutym,
Wirusami - koronami zagrypiona.
.
Błotem brudna, szaro - biała,
Najcieplejszych nam zabrała.
Rokowała, że już wkrótce będzie po nas.
.
Nie żal mi partyjnych pionków
I propagandy skowronków,
Ich polotu wód świergotu pustych sal.
.
Nie cierpiałem z braku śniegu,
lecz przyjaciół i kolegów
dzisiaj wiecznych nieobecnych jest mi żal.
.
Nikt się tego nie spodziewał
I koszmarnych snów nie miewał
Kiedy szranki wschodniej flanki sialy grozą.
.
W lutym brnąc przez śniegu pryzmy
czas odprawić egzorcyzmy
nad poezją przysypaną życia prozą.
.
Przyszedł luty w ramię kłuty.
Przyniósł wierszom smętne nuty.
Od poranka, jak bałwanka strofę lepię.
.
O Covidzie zdrowym - chorym
klepią wciąż telewizory.
Mimo wieku... się na przekór - nie zaszczepię.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Arsis, 2 lutego 2021

Potwór

… nieskończona równina…

Szarozielony step…

…

Podmuchy wiatru… ― Świst astmatycznego oddechu ziemi, co wydobywa się ― gdzieś ―
z głębin… ―

… nie wiadomo skąd…

…

… szepczą coś
do mnie ―
opuchnięte
― sine widma…

… poruszają strzępami ust ― ginąc w piskliwym szumie śmiertelnej gorączki…

W powolnym
przepływie
― pęków atmosfer…

…

Dreszcz…
Zimno...

… samotność…

Pod bosymi
stopami ―
martwa
― oślizła trawa…

…

Naznaczone nuklearnym żarem stalowe konstrukcje…

… betonowe ściany ― z rdzawymi smugami wieloletnich ― rakotwórczych deszczów...

…

Opuszczony
bunkier…

… mój dom…

… kurz… ― pajęczyny… ― gruz…

…

Ciężkie
kroki
― straceńca…

… chrzęst rozbitego szkła…

…

Obijam się o ściany ―
wnikając w mrok
― wąskiego korytarza…

… za mną ― długa smuga krwi…

…

Rozpalone cząstki ― przeszywają ― straszliwie zniekształcone ciało… ―

… tłumiąc ―
mdlącą
wonią
radiacji
― odór rozkładu…

…

Muskam drżącymi dłońmi ―
wśród charczenia i jęków
― napromieniowane przedmioty…

…

… w kawałku
lustra ―
dostrzegam
― ogromne oko…

… wpatrujące się we mnie… ― nie we mnie…

(Włodzimierz Zastawniak, 2017-09-15)

***

https://www.youtube.com/watch?v=i8nr1OFQmIE

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 1 lutego 2021

Rok w zarazie. Cześć! Addio! ... lub Na razie...

Minął grudzień, minął styczeń
Nadszedł czas pobożnych życzeń
By skuteczna była dawka niebezpieczna
Moderacji genetycznej
I w sytuacji tragicznej
Fala obaw była całkiem niedorzeczna.
.
Obmyśliły mądre głowy
Program Szczepień Narodowych
I w lecznice zamieniły się stadiony.
Duch w narodzie jest znów zdrowy
Dezodorant orlenowy
W każdym domu środkiem jest niezastąpionym
.
Pozostał system chory
Uczelnie - profesory
Słoneczka jaśniejące
W obsadzie nowych ról
.
Eksperci oraz biegli
W teatr Ludzkiej Komedii
Zmienią życie gasnące
Łagodząc ukłuć ból.
.
To cóż, że nosić będę
Na gumce dziób ze szmaty
Gdy mając, kiedy siędę
Fiolek wybór bogaty
Nie wiem, czy lepszy Pfizer?
Moderna? Czy Zeneca?
A obok leży - widzę
nieboszczyk lub kaleka.
.
Pozostał system chory
Uczelnie - profesory
Słoneczka jaśniejące
W obsadzie nowych ról
.
Eksperci oraz biegli
W teatr Ludzkiej Komedii
Zmienią życie gasnące
Łagodząc ukłuć ból.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 30 stycznia 2021

rudy to fałszywy

zaraz po robocie
pan i władca rudy kojot
wiedział sporo o głupocie
państwem rządzi mafia
obok amber gold

wsiadał do samolotu
leciał do Sopotu

teoretyk zdrajca
pławił się w złocie
obciąłby ci palca

wyjechał by z daleka
szarpać sznurki
drobić nam chleb na deka

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 30 stycznia 2021

uniwersum życia

życie baśnią zaczyna się w nas
trwa wiecznie płynie w dal

nie istnieje czas otoczone miłością
oddalamy się od spraw mało ważnych

rzeczy są abstrakcją w oczach
zasypiamy w kosmosie pośród gwiazd

każda jasnowłosa żyje oddycha życiem
namszczeni błądzimy ku zbawieniu

odchodzimy w wieczną wędrówkę
pośród słów we wnętrzu dźwięków

zanurzeni w żywej wodzie w aksamicie
purpurowe serca biją tłoczą tętnią echem

zanurzony w myślach odpadam
rozłożony na atomy w płomieniach radości

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 30 stycznia 2021

nasza tajemnica

codziennie maluję cię innym światłem
porannym nienasyceniem
wtedy gdy zapach rośnej koniczyny ginie
w skąpanych pierwszym słońcem rumiankach i chabrach
a przydeptana na miedzy trawa upomina się o deszcz

ubieram cię w światłocienie świtu
jak falującą firankę w oknie
zdejmuję pocałunkiem resztki snu
zostawiam w kącikach ust wyraz uśmiechu
jak łaskotanie rześkiego powietrza

zawiązuję myśli w bukiet szczęścia
z nadzieją że pierwsze słowo zajdzie na tyle pod skórę
byś mogła odpowiedzieć samej sobie

ile miłości przyniosę ci w kolejnym wierszu

liczba komentarzy: 5 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 30 stycznia 2021

Migotanie obrazu

… błysk słońca na okiennej szybie… ― jaskrawa plama…

W półmroku ―
milczenie
― przedmiotów…

…

… świetlisty prostokąt na białej ścianie…

… zamkniętych
drzwiach… ―

Falujących
płótnach
― pajęczyn…

…

… pełznąca milimetr po milimetrze… ―

Wykrzywiająca się coraz bardziej… ―

Zagadkowa
forma
― niby-życia…

…

Obserwowana pod różnymi kątami…

… z rozmaitych płaszczyzn czasu… ― nachyleń ziemi…

(Włodzimierz Zastawniak, 2017-08-24)

***

https://www.youtube.com/watch?v=v71BssXxP4o

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

gabriel 123, 29 stycznia 2021

O tym wie

my się mijamy
wciąż jesteśmy nieznajomymi
co nie przeznaczone
takim będzie

a mogłoby być pięknie

ścieżka moja
dokąd ona prowadzi
lepiej powoli człapać
niż biec na złamanie karku

z ciekawości

głowa ręce
co jeszcze
nie powiem
co czyni mężczyznę
kobieta o tym wie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 29 stycznia 2021

Eliminacje i zapisy na survival po Górach Łysych .

Przed wiekami na Łysej Górze
na dzikie harce, wbrew naturze
przylatywały czarownice
na eksperyment w genetyce,
a diabeł w masce nietoperza
część RNA każdej odmierzał.
.
Owoc tych nocy bywał taki,
że różne strzygi, wilkołaki
rodziły się po wsiach i dworach.
Słyszano także o potworach
w katedrach, sztuce i w operze,
aż świat nauki - w dobrej wierze
opanował tę inżynierię.
.
Zaczęły się wielkie brewerie
w doświadczeniach choroby świńskiej
grupy amerykańsko-chińskiej
genetyków i alchemików.
Nie poprzestano na wyniku -
konglomeracie RNA
i EKSPERYMENT NADAL TRWA!
.
Jest wielka wina w tym Wiedźmina,
który go w porę nie zatrzymał
i z dalekiego targu w Wuhan
na cały boży świat rozdmuchał!
Wciąż TRWA SABAT cmentarnych hien
w TVP... w TVN... i dobrowolna rejestracja
chętnych do prób w eliminacjach.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły