Poezja

Przygniata, przygniata, nie da się znieśc porażka
spojrzeń słów zachowań

ocena życia poniżej skali
powyżej czerwonej kreski było by nieźle

Zrywający z ludźmi brat szwagier żmija syn
tylko ze swoim bólem szczęki czy żołądka
cień poniżony, nie lubiący i nie lubiany

Dobrze że ona robi obrazy, haft diamentowy
Księżniczka, bogini dali i wiosny
wybiega wbiega w przestrzenie lasu nieba

Rozmowy zajęcia sadzenie roślin
Wyzwolenie
I szansa
Tam w przeszłości się wszystko zapętliło
Wszystko pokonało się samo, czyli przegrało
Te pisanie, po co to?
Że jednak ma prawo jazdy, żonę, to jest coś
Że mam
Może miałbym dzieci, gdybym nie czuł się taki przegrany
i był bardziej płodny
i seksujący
Niedługo, kiedyś skończy się to pisanie
Powinno