Poezja

daj Boże
samemu już się nie chce
jakiś kawałek chleba
spowszedniałego codziennością

nie muszę przecież
niczego innym udowadniać
w końcu to tylko
nadludzka wyobraźnia

może o tym
słowik opowiada w pieśniach
swym najzwyklejszym
uwodzeniem piękna