Poezja

Drzewo stare jak życie
jeszcze wczoraj rozłożyste  
dziś błyskawicą złamane

trzeszczy oślepłe - niepokonane
krzyczy grabem jestem
konarami tuli ziemię
może zdąży coś opowiedzieć
nim zetną gałęzie, wyrwą korzenie

szumi resztą sił opowieść ślepca -
handlarzom drewna wszystko jedno.