24 października 2013
paradoks
idziemy szybko może szybciej
niż mogę nadążyć
wszystko przewidzieć
twoimi myślami
blask nie daje nadziei
gdy między polami obsianymi
ziarnem nowego dnia
codziennie wschodzi zachodzi
każdego dnia patrzę
za siebie gdy pomyślę o
przyszłości