Poezja

często żegnałem wieczór
aby witać świt
pośród brzydkich starych ścian
które za noc wymagały
 
łózko mały stolik
i samotne krzesło
 
widok z okna
nie zasługiwał
na szampany
 
gdybyś właśnie wtedy
pożegnała lustro
 
pokazując boga
w uczesanych włosach
 
wiesz jak mój świat
 
by się zmienił