Poezja

nigdy nie byłem na tym szczycie
i Inuit znam z Tv
 
tak bardzo chciałem
aby zmazać granice
 
przecież to nie kolor
czy stempel w paszporcie
 
wypełza żmija
tych więżących
 
boję się tak bardzo
więc chowam pod krzyż
 
pamiętam jesienne drzewa
i płacz opadających liści
 
i coraz dłuższe cienie
bo słońce inną drogą
 
pamiętam letnie słowa
i słowa które dawno falą
 
gdyby tylko raz w dłoni
zatrzymać świat
 
a słowa oddać wiatru