Poezja

tam były wielkie drzewa
proste aleje
 
jeden człowiek
drabina nożyce
proste linie
moje dzieciństwo
 
dziupla wielka
w starej drzewa pokryciu
 
były mosty staw
dziecinne łyżwy
 
pałac czterech wież
i ja i oni owo
 
posadowo
 
potem świat zmieniał
wszystkie zdjęcia
 
brak pięknych koni
z których serc arabska
 
krew aż do kopyt
aby w biegu ogony
 
pod paznokciami ból
tylko ból
 
wspomnienia