Poezja

znowu pośród kamieni
gdzie imion tak wiele
 
odkrywam jesienie
opadłe z drzew
 
klękam bo łatwiej
nawet wielki bukiet
 
nad głowami kruki wrony
aby tylko ten chleb
 
 
mówisz jak dawniej
echa co pośród nas
 
jesteś jakbyś była
nawet ta mgła
 
pośród kamieni
widzę Ciebie
 
mamuś