Poezja

w twoich białych skarpetkach
i butów wyższych od szczytów
 
tak wiele ciepła kobiecego wulkanu
magma ust twoimi słowami
 
nawet gdy prostą drogą idziesz
rozwiewasz zmysły kalejdoskopu
 
einstein mówił nic jak światło
bo byłbym ślepy prędkością sekundy
 
lecz wtedy ujrzałbym
piękno twoich pleców
 
chciałbym z tobą rozmawiać o drzewie, dlaczego gubi liście, chciałbym z tobą rozmawiać o bogu, jest czy nie jest, chciałbym z tobą rozmawiać o szarości ulicy, ptakach, pociągach i samotnych dworcach, wiesz chciałbym z tobą rozmawiać