Poezja

dla roweru proste drogi
i te powolne drzew mijanie
 
gdzieś w sobotni czas
aby tylko do niedzieli
 
a tam nagle szczyty
mgły czy też chmury
 
majta sobie Hania
w zapatrzonym wzroku włóczykija
 
czy pyskata Mi pyskuje
a ta ona bez imienia
 
udaje słońce
 
i wiesz pośród wielu cieni
zawsze i wszędzie odnajdę
 
ciebie
 
*Hania