Poezja

Biały pudel w walizce.
Obieżyświat schowany w przydrożnym
lasku.
 
Człowiek używa słów. Nagminnie
bezcześci ciszę.
Nawet groby nie są wolne
od egoizmu.
 
Papier zniesie
zginanie przez pół. I nie tylko.
Przysięgi oraz wyznania rzucane
mimochodem.
 
Na płask, zbitą mordę. O bruk.
Ten z ideałem.
 
Tymczasem w lasku Boski wiatr.
Szepcze opowieść o zbieraczu bambusów.
Po japońsku.
 
Człekokształtni ssą kciuki.