Poezja

Rzucam zaklęcia pomiędzy słowami
lub przecinkiem a kropką.
Zbyt wiele znaczeń przytłacza, w szklanej kuli
zamiera przyszłość.
 
Kiedyś miałem na wyciągnięcie ręki
wszelkie odpowiedzi, jednak świat wypłowiał,
zatracił barwy. Za czarno – białą tęczą
nie ma już skarbów, jedynie rozbity garnek.
 
Więc układam pasjanse bojąc się zniknąć.
Chociaż twierdzisz, że to nieuleczalny romantyzm,
wciąż czekam.
 
Niestety po nieodpowiedniej stronie lustra.