Poezja

Sztelak Marcin


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

15 sierpnia 2016

Mucha w pokoju

 
 
Upierdliwa, obija przedmioty jak pijana.
A przecież jest listopad (ponieważ wszystko spada)
i tyle razy przelatywała koło kalendarza,
że powinna już Wiedzieć.
 
Pewnie jest niepiśmienna (chociaż można ją zapisać)
albo nie kosztowała owocu drzewa
wiadomości. Aktualnych, bez moralnych
dywagacji.
 
Wtem kosmiczna Łapka spada, eksterminacja.
Koniec świata. I mniejsza o skalę.
Z zaświatów nie dobiega nawet brzęczenie.
 
Plama sama się ściera – cud upływających
mileniów. Tym razem w muszym wymiarze.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1