Poezja

 
Stracona
zgubiona we własnej otchłani
rozszarpana na kawałki
ruina bladego mięsa
grobowiec obgryzionych kośći
 
ciało
małe, martwe, milczące
 
Stracona
zagubiona w zimnej śnieżycy
skruszona na drobinki lodu
topielica wyjąca z jeziora
kochanica zimy
 
Mięso!
małe, martwe, milczące
zapomnianej kochanicy
ktoś wyżarł duszę