Poezja

pamięć ciała przekreśli magię wody *
 

zamarznięta woda zatrzymuje powietrze
i światło jak szklanka
która lepiej wierzyć że jest pełna

zapytaj rzeki ona nie skłamie
skręcając w drugą stronę 
nie słuchaj już o pustym lodzie
 
widzę jak wyciąga ręce 
i idzie po śladach w moją stronę 
ciało obdarzone głosem 
 
co wśród nocnej ciszy
sprawia że krzepnie ogień 
i pęcznieją kąty
 
od teraz nasz stół będzie zawsze okrągły
by żadna spadająca gwiazda 
nie zawadziła ramieniem o kant

2012

*Monika Joanna