Poezja

krajobraz w makroprzestrzeni
samotny Demirug projektuje
uklad barw i cieni
drąży w czaszce kropelkami wody
kości odwieczne
gnosis
w szczegółach diabeł tkwi
niewzruszone krzyże
na cztery świata strony
symbolizują kolejne
katastrofy

osiadłem czekając na łaskę