Poezja

****

winić człowieka o to że się zakochał
a potem przestał kochać jest bez sensu

kiedyś jej choroba budziła w nim
wspólczucie i obawę
teraz wszytko go wkurzało nawet
chorobę uważał za fałsz
wydaWała mu się taka pożółkła
i nieapetyczna i podobna do chłopca

ogarniała go ciężka nienawiść
zrozumiał teraz że kochanek
może zabić swoją kochankę

pomyślała jakim on jest nudziarzem
rano pantofle kąpiel kawa przed obiadem
pantofle obiad wino przed kolacją kąpiel
herbata wino potem trochę łgarwsta
a po północy sen i la feme
cała egzystencja jak jajko w skorupce