Poezja

każdego  dnia piękna pani 
szefowa
ust pomalowanych nie zgadnie nikt 
co myśli głowa 
ubrana starannie we włosy 
makijaż coraz trudniej zrobiony

miła serdeczna kochająca 
i kochana udawana 
aż do kolacji gdy dziecko 
pójdzie spać
wtedy zaczyna się bać 
najchętniej by się zmyła
gdzie rośnie pieprz
jak długo zdołą to znieść

sypialna opowie ci 
gdy w mężu się budzi
lew hiena bestia
błazen szyderca 

zaczyna prosto drwiną kpiną ostem
zawsze znajdzie coś nie tak 
potem już jesteś dziwką wywłoką szmatą 
popchnie poddusi zrówna z błotem

i koniec aktu 

łazienka płacze wraz z krokodylem
potem przeprasza i się przytula 
przynosi kwiaty 
robi obiady 
idylla trwa do zmierzchu znów
dopóki nie słychać dżwięku sztućców i słów

myszce co noc serce pęka 
na widok piękna
zamkniętego w przerażeniu 
i z duszą na ramieniu
rankiem stwarza pozory 
i broni na wszelkie sposoby 
życia zamkniętego pod kloszem
no proszę 
bo bo bo dziecko wstyd i panika 
i czeka ąż w niej obudzi się 
do walki chęć